-
1 doprowadzać
impf doprowadzić* * *1. (-dzam, -dzasz); perf - dzić; vt( więźnia) to escort; (gaz, prąd) to supply2. vidoprowadzać do doprowadzać — +gen to lead to, to result in
doprowadzać coś do porządku — to straighten sth out, to put lub set sth right
doprowadzać kogoś do szału lub wściekłości — to drive sb mad
* * *ipf.1. (= przyprowadzać) take, lead; doprowadzać dziecko do szkoły take a child to school; doprowadzić konia do stajni lead the horse to the stable; droga doprowadzi cię do skrzyżowania z autostradą this road will lead you to a crossroads with a highway.2. ( siłą) bring forcibly (along); deliver; doprowadzić kogoś pod eskortą (do więzienia) escort sb (to prison).3. (= powodować coś) lead ( (kogoś) do czegoś (sb) to sth); push ( kogoś do czegoś sb to sth); (do rozstrzygnięcia, sytuacji) bring about ( do czegoś sth); (do kompromisu, przymierza) conclude ( do czegoś sth); make, drive ( kogoś do czegoś sb) (+ adj.); ( o czymś) result ( do czegoś in sth); doprowadzić do równowagi balance; doprowadzić do wrzenia kulin. bring to a boil; doprowadzić kogoś do ostateczności push sb to desperate extremes; doprowadzać kogoś do rozpaczy drive sb to despair; doprowadzić kogoś do ruiny lead sb to ruin, be the ruin of sb; doprowadzić kogoś do szaleństwa drive sb crazy l. mad l. wild, drive sb out of their mind; doprowadzić kogoś do wściekłości drive sb up the wall, make sb furious; doprowadzić kogoś do zguby be sb's undoing; takie zachowanie może doprowadzić do trudnej sytuacji such behavior may bring about a difficult situation.4. (= dostarczać) connect (up) ( do czegoś coś sth to sth); doprowadzić gaz/wodę do budynku connect the building to the gas/water main; doprowadzić prąd do domu wire the house up to the mains.5. (= osiągać cel) bring ( coś do sth to); doprowadzić coś do końca bring sth to an end, bring sth to a close l. conclusion; doprowadzić dom do porządku put the house in order.ipf.work o.s. (up) ( do czegoś into sth); doprowadzić się do rozpaczy work o.s. into despair; doprowadzić się do szału l. wściekłości work o.s. into a rage, get all worked up; doprowadzić się do ruiny ruin o.s., bring about one's own downfall l. ruin.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > doprowadzać
-
2 wściekłoś|ć
f sgt 1. (gniew) fury, rage- trzęsący się z wściekłości trembling with rage- doprowadzić kogoś do wściekłości to enrage a. infuriate sb- gotować się z wściekłości to be seething (with rage)- wpaść we wściekłość to be furious2. (zaciekłość, zajadłość) ferocity, fierceness- wściekłość ich ataków the ferocity of their attacks3. (sztormu, wichru) ferocity, fury; (upału) fiercenessThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wściekłoś|ć
-
3 doprowadzać
doprowadzać [dɔprɔvaʣ̑aʨ̑], doprowadzić [dɔprɔvaʥ̑iʨ̑]I. vt1) ( przyprowadzić)\doprowadzać kogoś do kogoś dziecko jdn zu jdm hinbringen; więźnia jdn zu jdm überführen, jdm jdn zuführen2) ( umożliwić dopływ)doprowadzić do czegoś zu etw führendoprowadzić coś do końca etw bis zu Ende führendoprowadzić coś do porządku etw in Ordnung bringendoprowadzić kogoś do ostateczności jdn bis zum Äußersten treiben\doprowadzać kogoś do rozpaczy jdn zur [ lub in die] Verzweiflung treiben\doprowadzać kogoś do szału [ lub wściekłości] jdn rasend machen, jdn auf die Palme bringen ( fig fam) -
4 wściekłość
- ci; frage, furydoprowadzać (doprowadzić perf) kogoś do wściekłości — to drive sb mad
wpadać (wpaść perf) we wściekłość — to fly into a rage
* * *f.rage, fury.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wściekłość
-
5 Raserei
-
6 wild
См. также в других словарях:
doprowadzić — dk VIa, doprowadzićdzę, doprowadzićdzisz, doprowadzićwadź, doprowadzićdził, doprowadzićdzony doprowadzać ndk I, doprowadzićam, doprowadzićasz, doprowadzićają, doprowadzićaj, doprowadzićał, doprowadzićany 1. «przyprowadzić do jakiegoś miejsca,… … Słownik języka polskiego
rozwścieczyć — dk VIb, rozwścieczyćczę, rozwścieczyćczysz, rozwścieczyćwściecz, rozwścieczyćczył, rozwścieczyćczony «doprowadzić kogoś do wściekłości; rozzłościć, rozgniewać, rozwścieklić» Nieposłuszeństwo syna rozwścieczyło go. Rozwścieczony niepowodzeniem.… … Słownik języka polskiego
szał — m IV, D. u, Ms. szale, blm 1. «ostre zaburzenie świadomości z gwałtownym podnieceniem będące objawem niektórych chorób psychicznych i zatruć, furia; potocznie: napad gniewu, złości, wściekłości» Atak, napad szału. Objawy szału. 2. «stan… … Słownik języka polskiego
rozsrożyć — dk VIb, rozsrożyćżę, rozsrożyćżysz, rozsrożyćsroż, rozsrożyćżył, rozsrożyćżony książk. «uczynić kogoś srogim, sroższym, doprowadzić kogoś do gniewu, do wściekłości; rozgniewać, rozzłościć» Upartym milczeniem rozsrożył go jeszcze bardziej.… … Słownik języka polskiego
doprowadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, doprowadzaćam, doprowadzaća, doprowadzaćają, doprowadzaćany {{/stl 8}}– doprowadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, doprowadzaćdzę, doprowadzaćdzi, doprowadzaćwadź, doprowadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
